Chapter XVIII: Truth

Dedykacja dla @light__day 

Jeśli czytasz ten rozdział OBOWIĄZKOWO kliknij "czytam" na samiutkim dole posta. 
Przeczytaj notaktę pod rozdziałem.

     Nobody

Michelle otworzyła usta, próbując złapać oddech. W jej głowie był jeden wielki mętlik. Czyżby się udało?

            - Justi-in… - Zająknęła się. – Co ty powiedziałeś? –Wyrzuciła na jednym wydechu.

Przejechał wzrokiem na linii jej biustu, po czym spojrzał w jej zdezorientowane oczy. Mocnym, szybkim ruchem oderwał się od ściany, mrucząc pod nosem wiązankę przekleństw. Stanął tyłem do blondynki, zarzucając głowę do tyłu. Nie mógł uwierzyć, że powiedział to tego samego dnia, co oświadczył się Kate. Przeczesał włosy z frustracji, po czym odwrócił się w jej stronę.

- Słuchaj Michelle… - Zaczął, lecz głos ugrzązł mu w gardle, a jego myśli się kłóciły.

Kocham Kate.

 Nie, kochasz Michelle.

Kate.

Michelle.

Kate.

Michelle.

            Kurwa!

Kocham obydwie.

 - Rozumiem, Justin. Za dużo wypiłeś. – Powiedziała, nawiązując do jednego kieliszka wina. Zawiedziona chciała odejść, lecz chłopak złapał ją za nadgarstek, przyciągając do swojego ciała.

- To prawda… Kocham cię, Michelle. – Szepnął jej do ucha.

Na ustach Michelle uformował się wielki uśmiech, a w podbrzuszu wariowały tak zwane motylki. Czuła jak ręce blondyna wędrują po jej ciele, a oddech owiewa szyję. Przymknęła powieki, pozwalając sobie rozpływać się pod jego ciepłym dotykiem, który wędrował od ramion po biodra.

Analizując wszystko, czego nauczyła ją Kate, zastanawiała się, czy spróbować tego w praktyce. Przemyślała wszystkie „złote rady”, jakie od niej dostała, lecz nie była pewna, czy to na pewno ten dzień, w którym odda swoje ciało w władanie Justina? 

Westchnęła głośno, podejmując decyzję. Odwróciła się w stronę blondyna, oblizując usta. Objęła jego twarz w dłonie, lekko pocierając kciukiem policzek. Jej wzrok powędrował na początku na jego malinowe, pełne usta, które aż proszą się o całowanie.

- Pokaż mi… - spojrzała w jego oczy  – że mnie kochasz. – Wyszeptała.

            Chłopak analizując słowa blondynki, szybko się pochylił, żarliwie wpijając się w jej usta. Jego dłonie złapały jej, usadowione na jego policzkach. Następnie zaczął iść nimi przez ramiona, aż doszedł do tali, gdzie przyciągnął stanowczo dziewczynę bliżej niego, na co jęknęła mu w usta. Wykorzystując okazję, wsunął swój język, żeby delikatnie, koniuszkiem drażnić jej podniebienie, co było dla niej nowym uczuciem, lecz strasznie podniecającym.

Michelle czuła stanowczy, a zaraz jakby opiekuńczy uścisk Justina. Jej prawa dłoń powędrowała niżej, żeby po chwili wplątać się w jego miękkie włosy. A drugą pieściła jego gładki policzek. Zapach jego drogich perfum rozpraszał ją, tak samo jak jego obecność. Nie myślała racjonalnie. Pociągnęła stanowczo, lecz nie za mocno za końcówki włosów, powodując warknięcie Justina w jej usta. Swoim językiem odlazła jego, żeby pochłonąć je w wirującym tańcu.

Odsunęli się od siebie, podziwiając swoje oczy. Michelle po raz kolejny oblizała, według Justina niezmiernie seksownie, usta, co powodowało rosnące u niego jeszcze większe podniecenie. Nie myśląc racjonalnie, z powodu niewielkiej ilości alkoholu zmieszanego z rozpraszającym zapachem Justina i podnieceniem, skierowała swoje usta w stronę jego szyi. Na początku sunęła nosem od ramienia w stronę ucha, dekoncentrując Justina. Szukała punktu, o którym opowiadała jej Kate. Kiedy dotarła do miejsca położone pod jego uchem, zaczęła je ssać i lizać, przygryzając na końcu. Uśmiechnęła się w jego skórę, słysząc głośny jęk.

Justin czując jak zalewa go fala podniecenia, szybko oderwał blondynkę od jego szyi, jeszcze jeden ruch, a mógłby nie zapanować nad sobą. Michelle zszokowana spojrzała się w oczy blondyna, które aż wrzały z podniecenia.

-  Ni-e Mich-elle, bo to zajdzie za daleko. – Zająknął się, czując wypukłość w swoich spodniach. Po chwili głośno przełknął ślinę, starając się wyrzucić wyobrażenie nagiej Michelle z jego myśli.

- A może ja chcę zajść za daleko? – Przygryzła dolną wargę, dobrze wiedząc, co mogą spowodować te słowa.

- Co? – Niemal krzyknął z wypisanym zaskoczeniem na twarzy.

- Chcę się z tobą kochać. – Uśmiechnęła się łobuzersko, wkładając jedną rękę pod jego koszulkę.

- U mnie czy u ciebie? – Wyszeptał, obserwując ją.

- U ciebie. Odkąd tu przyjechaliśmy, chciałam spać u ciebie w pokoju. – Złapała go za rękę i pociągnęła w stronę odpowiednich drzwi.

- Nie mogę patrzeć, jak seksownie się poruszać i nic nie robić. – Jęknął, obserwując tyłek blondynki. Wyciągnął ręce w jej stronę, łapiąc ją za biodra.

- Nie ma. – Mruknęła, strzepując jego dłonie.

- Ale kochanie… - Zaczął.

- Ci… - Odwróciła się w jego stronę, kładąc palec na usta.

- Ugh, znęcasz się nade mną, kochanie. – Wydał z siebie kolejny jęk niezadowolenia.

- Ty nade mną od dawna. – Zachichotała, wchodząc do pokoju.

- Sugerujesz coś? – Zamknął za sobą drzwi.

- Nie… - Mruknęła niewinnie, nie patrząc się na Justina.

Chłopak podszedł do niej, łapiąc ją za biodra. Schował nos w jej włosach, napawając się jej zapachem, po czym zaczął wędrować pocałunkami po jej szyi. Jego ręce powędrowały pod jej koszulkę, czując jak jej wszystko mięśnie się napinają.

- Kochanie, wszystko w porządku? – Odsunął się od niej, widząc cień strachu w jej oczach.

         - Tak. – Pokiwała, sztucznie się uśmiechając. – To będzie mój pierwszy raz. – Szepnęła się łamiącym głosem.

- Ej, spójrz na mnie. – Mruknął, kładąc dłonie na jej ramionach. Kiedy blondynka jeszcze bardziej schowała twarz we włosy, złapał jej podbródek między kciuk i polec wskazujący, podnosząc jej twarz. – Nie skrzywdzę cię,  słyszysz? – Szepnął, patrząc się w jej oczy. – Rozluźnij się, a wszystko pójdzie szybko, nawet nie zauważysz kiedy będzie już po wszystkim.

- Mówisz, jak pielęgniarka przed zastrzykiem. – Mruknęła, wywracając oczami.

- Bardzo śmieszne. – Wywrócił oczami, przytulając do siebie blondynkę. – Ale i tak musisz wiedzieć, że Cię nie skrzywdzę… - Nagle wpadł mu do głowy, genialny pomysł. – Ale możemy się pobawić w Doktora Biebera, jeśli chcesz? – Pochylił się z łobuzerskim uśmieszkiem. – Musimy sprawdzić, czy masz BieberFever.

- BieberFever? – Odsunęła się od niego z podniesionymi brwiami, kiedy Justin chciał ją pocałować. – Serio? Bieber?

- Ooo… Teraz jestem Bieber? – Mruknął ironicznym tonem.

- Zawsze byłeś Bieberem, o ile się nie mylę, Bieber. – Wzruszyła ramionami.

- Wielkie odkrycie. – Wywrócił oczami.

- Żebyś wiedział. – Zachichotała z głupawym uśmieszkiem.

- To, na czym skończyliśmy? – Zmrużył oczy, łobuzersko się uśmiechając.

- Nie wiem… - Wzruszyła ramionami.

- Ale ja wiem. - Poruszał zabawnie brwiami i z łobuzerskim uśmiechem wpił się w jej usta.

…

Blondynka obudziła się przez jasne promienie słońca, które wpadały przez niezasłoniętą roletę, oświecając tylko ją w całym pokoju. Wydała z siebie cichy pomruk, chcąc się przewrócić na drugą stronę, lecz po drodze spotkała pewny opór. Spojrzała się zaspanym spojrzeniem w dół. Na jej ciało była narzucona ciepła kołdra, ze względu na zimną pogodę o tej porze w Stratford. Leniwie odkryła własne ciało, zauważając czyjąś rękę oplatająca jej ciało. Po licznych tatuażach doszła do wniosku iż należy ona do Justina.  Zdziwił ją również fakt, iż była w męskiej koszulce, a nie przypomniała sobie, żeby się przebierała. Zacisnęła powieki, próbując coś sobie przypomnieć z wczorajszego wieczoru. Skończyło się na tym, że Justin tłumaczył jej każdy jego tatuaż, zaraz po tym jak pozbył się koszulki, a później przeprosił ją, ponieważ potrzebował do ubikacji. Wtedy usnęła. Z własnej głupoty uderzyła się z otwartej ręki w czoło.

Dopiero w tamtej chwili poczuła ciepły oddech Justina owiewający jej szyję. Czuła bijące od niego ciepło. Wtedy właśnie zapragnęła budzić się tak codziennie rano. Czuła się bezpieczna, jak nigdy przedtem, a może to było tylko złudzenie?

- Dzień dobry. – Usłyszała zachrypnięty głos przy swoim uchu. Chłopak poprawił się na łóżku, obracając jej ciało w swoją stronę. – Jak się spało piękna?

Odgarnął kilka kosmyków z jej twarzy, podziwiając jak się rumieni. Na ten widok wypełzł mu szczery uśmiech. Nagle poczuł potrzebę codziennego budzenia się przy niej.

- Dobrze. – Zachichotała, podnosząc lewą rek, żeby zdjąć Justinowi kilka kosmyków z twarzy, zauważając pierścionek serdecznym palcu. Szybko zagregowała, przyglądając się własnej dłoni. – Skąd to mam? Przecież to pierścionek Kate.

- Teraz już twój. – Wzruszył ramionami.

- Ale jak to? – Mruknęła zdziwiona.

- Była tu wczoraj wieczorem, jak już usnęłaś i mi go dała.

- Dlaczego?

- Bo teraz ty jesteś przyszłą panią Bieber. – Powiedział, jakby dumny z siebie.

- Skąd wiesz, że się zgadzam? – Uniosła wysoko brwi.

- Intuicja. – Puścił jaj oczko. – Ale wiesz… Nie należysz do dziewczyn, które bez powodu pchały by się do mojego łóżka.

- Kocham cię. – Wyszeptała, rumieniąc się.

- A ja kocham to jak się rumienisz. – Jego uśmiech urósł. – Kogo ja oszukam? Ja kocham ciebie całą.

Pochylił się delikatnie, całując jej wargi, jakby były z porcelany. Następnie pocałował ją w nos, odsuwając się. Patrzyli sobie w oczy, słodko się uśmiechając, kiedy brzuch Michelle dał znać o jedzeniu.

- Chyba tu ktoś jest głodny. – Zachichotał, odkrywając kołdrę. – Rusz swój seksowny tyłek, idziemy coś zjeść.

Wyciągając ku niej rękę, pomógł jej wstać z łóżka. Następnie udali się razem, mając splecione dłonie, do kuchni, gdzie już wszyscy byli po śniadaniu.

- Witam naszych śpiochów. – Powiedziała miło Pattie. – Siadajcie i weźcie sobie coś do jedzenia, a ja zrobię wam herbaty.

Justin zajął miejsce obok Martina, naprzeciwko Michelle, która usiadła obok Kate.

- Udał nam się plan? – Uśmiechnęła się zwycięsko, chcą dostać stu procentowe potwierdzenie.  

- Tak, ale wiesz… my nie. – Zaczęła się jąkać cicho blondynka.

- Jaki plan? – Dobiegł do nich głos blondyna. Szybko wymieniły się spojrzeniami. Kate chciała już coś powiedzieć, lecz wyprzedził ją Martin.

- W zdobyciu ciebie. – Powiedział, chcąc wkurzyć siostrę.

- Dzięki, braciszku. – Powiedziała głosem do krzty przesiąkniętym sarkazmem. – Dobra, skoro już wiesz… Justin pomagałam Michelle w zdobyciu ciebie. – Powiedziała na jednym wydechu.

- Ale jak? – Spytał się zdezorientowany.

- Tak to. – Wzruszyła ramionami. – Odkąd wróciłam, pomagałam Michelle. Zaczęłyśmy od zmiany wizerunku, lecz to nic nie pomogło. Później randka z Williamem, kolejne niepowodzenie. Aż wpadłam na pomysł, który się udał.

- Jaki?

- Justin, ty zawsze chcesz to, czego nie możesz mieć lub nie posiadasz. Nie posiadałeś ani mnie ani Michelle, ale pragnąłeś nas obydwie, wiedząc że nie możesz nas mieć jednocześnie. Zacząłeś zarywać do mnie, dobrze wiedząc że cię nie odrzucę. Co innego było z Michelle, bo tu się wahałeś, mogła powiedzieć nie. W końcu zgodziłam się na twoje zaręczyny, dobrze wiedząc że nie będziesz już tak cały czas o mnie zabiegał. Michelle wszystko od początku wiedziała, nawet to, że pocałuje się z Martinem. Wszystko było zaplanowane. Wiedziałam, że jeśli jej pragniesz, wkurzysz się wtedy i wyjdziesz… I tu był haczyk. Jeśli stało by się coś między tobą a Michelle, jesteś jej, a jeśli nie, ja zostaję panią Bieber. Czysty biznes Justin.

Chłopak zdziwiony pomysłowością i sprytem Kate, oblizał usta. Zmarszczył brwi, próbując w głowie wszystko sobie poukładać. Przechytrzyły go, jego własne myśli.

- Czy to, że miałem wrażenie, że pachniesz jak Michelle, też było częścią planu? – Spytał się po chwili.

- Jak najbardziej. Mamy te same perfumy. – Wzięła łyk ze swojego kubka.

- Kurwa, Michelle. Jak ty musisz mnie mocno kochać, że przeszłaś przez to wszystko. – Pokręcił głową.

- Justin, nie bluźnij. – Usłyszeli krzyk Pattie, na co głośno się roześmiali.
_________________________________________________________________

BEZSENSU!!

Tak, ten rozdział był bez sensu. Nawet mam wrażenie, że pisany na siłę, lecz chciałam go dodać, a lepszej wersji tego wszystkiego nie mogłam wymyślić.

Dziękuję Wam bardzo za wsparcie pod tamtym dziwnym postem. Przyjaciół, dla mnie na szczęście, jeszcze żyje.

Poszukuję właścicieli porzuconych user name "klaudiaswagggy" i "beelieeeveee". 

Mam do was prośbę, taką wielką. Chcecie mi zrobić prezent, spóźniony, gwiazdkowy? Oto moja lista „prezentów” za który dostaniecie następny bardzo długi, już się o to postaram, rozdział:

1. Chciałabym bardzo was prosić o komentowanie rozdziałów, co robicie rewelacyjnie, lecz czasami… Idze słabo.

2. Proszę Was o polecanie tego opowiadania. Mam wrażenie, że stoimy w miejscu. Jak zobaczę 10 nowych informowanych, to będzie dla mnie wielki postęp.

3. Podpisujcie się w swoich komentarzach, jak posiadacie TT to user name lub po prostu jakimś pseudonimem, który będzie używać ZAWSZE.

4. Wielkim, nie tylko dla mnie, lecz też dla @light__day będzie odwiedzenie przez Was jej opowiadania i zostawieniu po sobie śladu, czyli komentarza. Moim zdaniem, zaczyna się ono ciekawie… zresztą sami zobaczcie. KLIK

Przepraszam Was, że jestem AŻ tak wymagająca, ale to spełni moje marzenie. Zobaczymy się dopiero po Nowym Roku, a ja wam życzę ZNOWU WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO!
Pamiętaj, ten przycisk "czytam", chociaż tyle.